Interview 2: Tienermoeder Stacy
Stacey (19), jij bent al vroeg moeder geworden. Vertel eens iets over jezelf?
Ik ben zwanger geraakt op mijn 17e. Ik ben op 22 april 2010 bevallen van een dochter, Noa Belmans. Ik ben nog steeds samen met haar vader, maar woon nog altijd bij mijn ouders.


Wanneer ontdekte je dat je zwanger was?
Toen ik 7 maand ver was ben ik voor het eerst naar de Gynaecoloog geweest. Ik had ervoor wel wat vermoeden, maar aangezien mijn buik niet vele dikker werd, had ik het niet direct door. Mijn leerkracht Humane Wetenschappen had me toen geholpen.


Hoe ben je zwanger geraakt, was je goed op de hoogte omtrent anticonceptie middelen?
Ja, ik gebruikte toen de pil nog niet, maar we waren wel in het gebruik van een condoom.


Toen je hoorde dat je zwanger was, wat was op dat moment je grootste zorg?
Mijn grootste zorg op die moment zelf was: “Hoe moet ik dit ooit tegen mijn ouders vertellen?” daarna werd mijn grootste zorg dat ik op die korte tijd nog alle spullen en dergelijke op tijd bijeen moest zien te krijgen.


Wat was je eerste reactie; dacht je eraan abortus te plegen?
Ik heb nooit gedacht aan abortus. Ik was gewoon in paniek, omdat ik nog zo jong was.


Toen je wist dat je zwanger was, was jij bang om het aan je ouders te vertellen?
Ja, ik had heel veel schrik. Het heeft me ook 1 week geduurd voordat ik het tegen mijn moeder kon zeggen.


Hoe reageerde je omgeving: je ouders, familie, vriendinnen en natuurlijk de vader?
Mijn vrienden en familie waren verschoten, maar toch steunden ze me. Mijn vader was natuurlijk op de eerste moment iets minder bij. Maar die is direct weer bijgedraaid. Vanaf dat Noa geboren werd is hem een zeer fiere bompa!


Heb je te kampen gehad met kritiek van de buitenwereld?
Nee eigenlijk niet. Of toch met geen slechte kritiek. Iedereen vroeg altijd hoe het was e.d. maar slechte commentaar heb ik nooit te horen gekregen.


Hoe reageerde je op die kritiek?
Ik was blij om te weten dat er mensen waren die achter me stonden.

Ben je nog steeds bij de vader van je kindje, en hoe gaat hij ermee om?
Ja ik ben nog steeds samen met de vader van Noa. Hij heeft op het begin ook veel moeten leren, net zoals ik. Maar alles is goed gekomen!


Hoe verliep de zwangerschap en uiteindelijk de bevalling? Viel het je mee of juist erg tegen?
Niet zo vlot eigenlijk. Ik heb de hele nacht met 1cm ontsluiting gelegen. Rond 6u30 heb ik epidurale gevraagd omdat ik de pijn niet meer aankon. Ik heb die uiteindelijk nog gekregen, maar veel hulp heeft het niet meer geboden, want 45min later ben ik bevallen.


Hoe is je leven nu als moeder? Wat is er veranderd, hoe zien je dagen eruit?
Eigenlijk is het hard veranderd. Ik krijg wel alle hulp thuis en bij mijn vriend zijn thuis, maar niets is nog hetzelfde. De uitstapjes met vrienden, ’s avonds iets gaan drinken, dagelijks gaan shoppen,… dat kan ik nu niet meer allemaal. Ik kom nu thuis van school en moet voor Noa zorgen. Dus voor andere dingen heb ik geen tijd meer. Ik kan in het weekend alleen wel is een avond weggaan.


Hoe zie jij je toekomst als moeder?
Ik ga zo goed mogelijk proberen mijn kind op te voeden met alles wat ik heb. Ik zou het nooit verwaarlozen. Ik zal er ook alles aan doen om ze zowel vriendschappelijk op te voeden. En natuurlijk hoop ik ook dat Noa met beide ouders kan opgroeien, samen maar niet apart.


Hoe willen jullie het kind op voeden?
Niet té streng. Ik vind het ook niet prettig als mijn ouders te streng zijn. We willen een goede band creëren  met haar. We zullen haar natuurlijk altijd beschermen en helpen, met alles.


Waar moeten jonge moeders volgens jou rekening mee houden?
Ze moeten gewoon zorgen dat ze hulp en steun krijgen, van vrienden en familie. Niemand buitensluiten want ze hebben die hulp echt wel nodig.


Nu dat je moeder bent kan jij dat combineren met je opleiding?
Moeilijk, maar het lukt. Ik kan pas leren en huiswerk maken als ze slaapt. Ofwel tijdens de vrije lesuren.


Helpen je ouders mee in dit alles?
Ja ik krijg hulp van mijn ouders. Noa blijft ook bij mijn ouders wanneer ik naar het school ben.


Zou je de opvoeding alleen aan kunnen?
Als alleenstaande zou ik het niet aankunnen op deze moment, vooral door mijn studies. Maar samen met de vader zou ik het wel aankunnen.


Zijn er nog belangrijke dingen die je aan andere tienermoeders wilt meegeven?
Aanvaard alle hulp die je kan krijgen en sluit niemand buiten.


Zou je nog een kind willen?
Ja, maar pas wanneer ik afgestudeerd ben. Dan zou ik het nog zien zitten om een 2e kindje te krijgen.


Wat zijn jouw verwachtingen over wat Noa later gaat worden? Heb je al een idee.
Ik weet het niet. We zullen zien. Ik ga ze steunen in alles wat ze wilt worden en doen.